Blog
Duaya inanıyorum. Hayal kurmaya da. Eski bir şairin söylediği gibi hiç hayal kurmayıp dua edenlerden değilim. İnsan hayalini kurmadığı neyin duasını edebilir ki?

Duayı önemsiyorum, hayal kurmayı da. Her ikisi de bana ümit vaat ediyor. Geleceğe dair ümitlerim var. Sadece kendi geleceğim değil dünyanın ve tüm insanlığın geleceği için dua ediyorum. Kötülüklerin son bulacağına, kalplerimizde iyilik çiçeklerinin tomurcuklanacağına dair ümidimi canlı tutuyorum. Ama bütün kötülüklerin yanında sahip olduğum küçücük şeylerin varlığı bile beni mutlu ediyor. Bir sabah kalkıp yüzümü yıkadıktan sonra havlumu öptüğümü gülümseyerek hatırlıyorum.Elbette her zaman her şey benim istediğim gibi gitmiyor. Hayat sadece siyah ve beyazdan ibaret değil. Açık siyahlar, koyu beyazlar ve griler de var. Ama ben mutlulukta karar kıldım. Mutluluk, coşkun bir halden ziyade iç huzuru anlamına geliyor. Bunu başaramadığım zamanlarda hüzne teslim oluyor ve bunu da hayatın akışı içinde son derece doğal kabul ediyorum.

Hayat sadece güzel anlardan oluşmuyor ve ben onu bir bütün olarak kabul ettim.

Gülistan Sinanoğlu
Kasım 2016

Bir yanıt yazın

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Yorumu gönder